Kayıp Kız - Sangu Mandanna / Yorum


Herkese merhaba

İlk olarak kurgusunu çok beğendiğimi söylemek istiyorum. Sonu böyle arada bitti. Biraz bize bırakmışlar sonunu.

Akıcılığıyla ilgili söylenecek pek bir şey yok. Eline alıyorsun ve o gün bitiyor :) Adı içeriğe o kadar uygun ki iyi ki orijinalinden birebir çevrilmiş. Başka bir ismin bu kadar yakışacağını düşünmüyorum.

Kapağı içeriğe pek uygun bulmadım. Neden derseniz kapaktaki gülen kız ne alaka onu henüz çözemedim. Böyle gülen bir kız okumuyoruz biz bu romanda. Dünyaya geliş amacı diğer yarısına benzemek, gerekirse onun yerine geçmek olan bir kızın hikayesini okuyoruz. Oldukça hüzünlü bir romana neden böyle bir kapak yapılmış dediğim gibi anlamadım.

Amarra kendi seçtiği ismiyle Eva, bu dünyaya Amarra'nın ailesinin talebiyle Dokumacılar tarafından getirilmiş. Amarra derken gerçek Amarra'dan bahsediyorum. Eva ismini seçen hikayesi anlatılan kızımız Amarra'nın Yankısı. Yani Amarra ölürse onun yerine geçecek. Bu sebeple ona tıpatıp benzemesi dışında onun gibi konuşup onun gibi düşünmek zorunda, onun sevdiklerini sevmeli ve onun her şeyini bilmeli. Bu kısmı detaylı anlatıp okuyacaklar için tadını kaçırmak istemiyorum.

Eva, 16 yaşındayken Amarra bir kazada ölür ve Eva istemeye istemeye Sean ve diğer koruyucularını geride bırakıp Amarra'nın ailesinin yanına gider ancak bu noktadan sonra işler hiçbirinin ummadığı kadar karışık olacaktır. Dediğim gibi tadını kaçırmamak adına yazabildiğim en kısa şekilde yazdım. Okumaktan pişman olmadığınız romanlar arasına girecek Kayıp Kız. Farklı türlere açık olanlara okumalarını kesinlikle tavsiye ederim. Özellikle arka arkaya aynı konuları işleyen romanlardan sıkıldıysanız farklı bir soluk olacaktır. Şimdilik hoşça kalın :)

ARKA KAPAK

Bir oğlandan hoşlanıyormuş gibi yapınca belkide ondan gerçekten hoşlanmaya başlıyorsunuzdur. Birisinin sevgisinin ve anılarının kalıntılarıyla aylarınızı geçirdiğinizde belki de bu kalıntılar bir parçanız hâline geliyordur. Ya da belkide Amarranın bu olanlarla hiçbir ilgisi yoktur. Belkide olanları, onun sahip olduklarını kıskandığım için önemsiyorum. Öyle sevebilmeyi, onun sevme özgürlüğüne sahip oluşunu kıskanmış olabilirim.

"Kayıp Kız, uzun süredir okuduğum en samimi hüzün ve kayıp öyküsüydü. Kalp kırıklığı, aşk ve Mary Shelleyninhayaletini rahatsız edecek unsurlarla bezenmiş bu öykü, kaçırılacak gibi değil. Eva, kayıp birer hayat yaşayan herkesi temsil eden bir ses, ancak aynı zamanda hepimizin yaşama hakkına dair de bir kanıt."

-Lauren Destefano, New York Timesın en iyi satan kitaplar listesine giren Chemical Gardenüçlemesinin yazarı.-

0 yorum:

Yorum Gönder