Sınırın Güneyinde Güneşin Batısında okuduğum 2. Murakami kitabı. İlk okuduğum kitap 1Q84'tü ve bazı tekrar kısımlar biraz bunaltmıştı. Çözmeye çalıştıkça kitapta kaybolmuştum ve aklımda sorularla kapamıştım kitabın kapağını ve şimdi bu romanı okuduğumda anladım ki Murakami düşündürmeyi ve okuyucuyu sorularla başbaşa bırakmayı seviyor. Yine aynı şey oldu. Açık uçlu bir son yazmış. Nereye çekmek istersen çekebilirsin.
Hacime, sıradan bir hayat yaşamaktadır. Evli ve iki kız çocuk babasıdır. Sevilen iki caz kulübünün sahibidir ve dışarıdan bakıldığında sorunsuz bir hayatı vardır ve mutludur. Yaşı 30'ların sonlarına doğru geldiğinde yetersizlik hissi doruklara ulaşır. 25 yıldan beri görmediği çocukluk aşkı Şimamoto ve gençlik yıllarında fena şekilde üzdüğü İzumi ile olan anıları ara ara onu yoklamaktadır. Yağmurlu bir gecede yıllardır aklından çıkmayan Şimamoto bütün güzelliğiyle karşısına çıkıverir ve artık Hacime, neyin eksik olduğunu anlamaya başlar.
Mutlu sonlara inananlara göre değil bu kitap. Gerçek hayatı yansıttığını düşünüyorum ben. Her son mutlu bilmiyor ki bunu çoğumuz biliyoruz. Karar vermekte bocalayan Hacime, aklı ve kalbi arasında gidip gelir. Bir yanda kızları ve eşi diğer tarafta yıllarca özlemini çektiği çocukluk aşkı. Seçimini yapar ancak sonuç istediği gibi olacak mıdır?
Hacime, kendi içinde hep bir hesaplaşma halinde. Çocukluk yıllarından 30'laròn sonuna kadar yaptıkları onu bu hesaplaşmayı bitirmekten alıkoyuyor. Kitabı bitirdiğimde aklımda öyle çok soru vardı ki... Mesela İzumi ne oldu? Hacime ailesiyle mutlu olarak yaşayabildi mi? Şimamoto ne oldu? Bu ve benzer onlarca soru kaldı aklımda.
Murakaminin kalemini bu romanda daha çok sevdim ve tarzına daha çok alıştım. Bundan sonrakilerde sonlara daha hazırlıklı olacağıma eminim. Yeni yazılarda görüşmek üzere... Hoşça kalın.
1Q84 yorumumu okumak için TIK.
Kadınsız Erkekleri okudum sadece ve çok beğenmiştim. diğer kitaplarını da çok okumak istiyorum :)
YanıtlaSilBen Murakami okumaya 1Q84 ile başladım. Şu ana kadar beni daha fazla etkileyen bir kitabı olmadı.
SilMerhabalar,
YanıtlaSilHaruki Murakami, çok sevdiğim yazarlardan biridir. Dünyaca ünlü yazarı ‘’Koşmasaydım Yazamazdım’’ kitabıyla tanıdım ilk. Yazmayı çok seven ve geçimini yazarak sürdüren bir yazar olarak bu kitap beni çok etkilemişti. Kitapta şu sözü çok sevmiştim: ‘’Evet, ben elbette büyük bir koşucu değilim. Fakat bu hiç de önemli bir sorun değil. Dünkü kendimi biraz olsun geçebilmek; önemli olan işte bu.’’ Şahane bir kitap, herkese tavsiye ediyorum. İzninizle bu kitaptan en sevdiğim 10 alıntıyı okumanız üzere sizinle paylaşmak isterim: http://www.ebrubektasoglu.com/yazi/haruki-murakami-kosmasaydim-yazamazdim-kitabindan-10-enfes-alinti/
Güzel okumalar dilerim,
edebiyatla ve sağlıkla kalın.
Murakami'nin tarzı hep aynı. Hala sonu olmayan kitaplarına alışamasam da okumayı seviyorum. Alıntılar yazınız gerçekten hoş olmuş.
Sil