Çarpılma, Colleen Hoover'ın okuduğum 2. kitabı. İlk Çirkin Aşk'ı okumuştum ve tek kelimeyle bayılmıştım. Bu kitabı da fuarda aldım ve hemen okudum. Açıkçası Çirkin Aşk kadar çarpmadı beni ama Çarpılma'nın ayrı bir havası vardı.
Layken, 18 yaşındadır. Babasını kaybetmiş, annesi ve kardeşiyle başka bir eve taşınmıştır. Yeni evlerine geldiklerinde ilk tanıştığı kişi karşı komşusu Will'dir ve aralarında farklı bir çekim vardır. Will ve Layken'ın kardeşleri Caulder ve Kel hemen arkadaş olurlar. Will bir şiir tutkunudur ve Layken'ı haftada bir kez düzenlenen şair atışmasına götürür. Aralarında her şey güzel giderken birden keşfettikleri gerçek onların arasına girer. Aşklarını yaşamaları mümkün değildir ancak komşu olmaları ve hayatın bir şekilde onları sık sık karşı karşıya getirmesiyle her şey daha zor bir hal alacaktır.
Fazlasıyla akıcı bir romandı. Her ne kadar şiir kendi dilinde güzel olsa da çeviri hali de fena değildi. Tamamen duyguları açıklayan şiirler vardı. Birden fazla etkileyici sahne vardı. Spoiler olmaması açısından o kısımları yazamıyorum ama iki yerde gözlerimin yaşarmasına engel olamadım :( Biri Lake'in annesiyle ilgili bir sahneydi, diğeri de Eddie ile ilgiliydi. Okuyanlar muhtemelen hemen anlayacak.
Aslında kitapla ilgili çok şey söylemek istiyorum ama spoi olacak diye tutuyorum kendimi. Okurken eksiklik duygusunu hep hissettim ama okuma keyfimi bozmadı. Serinin devam kitabı da bir an önce çıkarsa belki hissettiğim eksiklik orda açığa kavuşur. Her şeye rağmen gerçekten hayatı yansıtan bir romandı. Yazarın kitaplarında genelde bu var zaten. Gerçekçilik orda duruyor hep. Sırada Umutsuz ve Yeni Bir Umut var. Beklentim büyük bakalım övüldükleri kadar varlar mı?
Çirkin Aşk yorumumu okumak için TIK.
0 yorum:
Yorum Gönder