Sessizlik - Becca Fitzpatrick - Yorum (Hush, Hush #3)


Seri sona yaklaşıyor ve her kitap bir öncekini solluyor. Heyecan azalacağına artıyor sürekli. Ben abartılan bir seri olduğunu düşünüyordum ama değilmiş. Muhteşem değil belki ama ideal bir seri diyebilirim. Ek olarak fantastik romanlar sevmiyorsanız bu seri size hitap etmeyebilir.

Sessizlik'i biraz spoiler vermeden anlatmak çok mümkün değil. Bu yüzden okumayı düşünüyorsanız yorumu şu noktada kapayın :) Sessizlik öyle kötü başladı ki ne olacak diyerek kitabı bir günde bitirdim. Nora, babasının mezarının başında uyandığında oraya nasıl gittiğini bilemez. Polis olaya el koyduğunda sağlığı yerinde olan Nora'nın kaçırıldığı 3 ay ve ondan önceki 2 ayı hatırlamadığı ortaya çıkar. Öğrendiklerinden sonra herkese karşı temkinli olan Nora sadece Vee ile kaldığı yerden devam eder. Annesi ile yaşamaya devam ederken zihninin gerisinde onu hatırlamaya teşvik eden bir karanlık olduğunu fark eder ama bu siyah rengin ne anlama geldiğini bilemez. Kaybettiği 5 ayı hatırlamayı kafasına koyar. Bu noktada devreye bir Nefil olan Scott girer. Ondan saklanan her şeyi anlatır ve ikisi Kara El'i ortadan kaldırmanın yolunu bulmak için harekete geçerler. Tabii ki araştırmaları daha ilk andan itibaren sonuçsuz kalır. Ve bir gece onu Nefillerden kurtaran Jev'i tekrar bulma ve onu nereden tanıdığını sorma şansını elde etmeyi umar. Annesi ve Marcie'nin babası Hank'in o kayıpken başlayan ilişkileri de onu tedirgin eder. Sebebini bilemediği bir şekilde Hank'e hiç güvenmez.

Buradan sonra olaylar o kadar çok karışıyor ki okunmadan anlaşılması imkansız. Marcie'nin Nora'ya düşmanca tavırlarının sebebini Çığlık'ta öğrenmiştik ve bu iki düşman ebeveynlerinin ilişkisine son derece karşı olma konusunda aynı fikirdeler. Ortak nokta var diye ortak hareket ettiklerini sanmayın ama Marcie, babasının gerçek yüzünü bu kitabın sonunda öğreniyor. Nefil ve Kovulmuş Melekler arasında devam eden gerginlik artık en üst dereceye ulaşmıştır. Kara El'in liderlik ettiği Nefiller, Heşvan Ayından önce Kovulmuş Melekler'i alt etmenin yollarını arar.

Nora'nın hafızasının gerisindeki o siyah olayı çok hoşuma gitti. Yapılan her şeye rağmen Patch'i unutmaması güzeldi ve ayrıca sürekli onu hatırlamaya çalıştığı için olan karşılaşmalarına bayıldım. Patch, kendinden uzak tutmaya çalıştıkça Nora'yı yanında buluyordu. Tabii bu durum Patch'in pes ettiği noktaya kadar sürebildi. Ordan sonrası daha da karışık ve bence ennnn güzel bölümlerdi. 

Kitabın sonunda heyecan doruklardaydı ve yorumu yazmadan sonraki kitaba geçmeme kararı aldığım için beklemekte çok zorlandım. Yazı biter bitmez devam kitabına başlayacağım :D O yüzden burada yazıyı bitirip kitabıma gidiyorum. Hoşça kalın.

Serinin ilk kitabı Fısıltı yorumu için TIK.
İkinci kitap Çığlık yorumu için TIK

0 yorum:

Yorum Gönder