Yüzyıllık Yalnızlık - Gabriel Garcia Marquez / Yorum


Orjinal İsim: Cien Anos De Soledad
Yazar: Gabriel Garcia Marquez
Yayınevi: Can Yayınları
Sayfa: 461
Baskı Yılı: 2014(55. Baskı)

Öncelikle karmaşık bir roman oluyacağınızı bilin. Eğer sürekli düşünmek istemiyorsanız hiç başlamayın. Kolay değil Nobel almış bir romandan bahsediyoruz. Haliyle biraz ağır. Laf olsun diye okunacak bir eser değil. O yüzden belli bir yaş üstü okursa bence daha uygun olur. Mantığını kavrayınca akıp gidiyor.

Okumayı çok istediğim bu romanı ancak okuma imkanı buldum. Aynı ay yazar vefat etti, ilgililer biliyordur muhtemelen ama bilmeyenler olabilir diye yazmak istedim. Önceki paragrafta yazdığım gibi ağır ilerleyen bir eser ancak farklı mı farklı. Okumaya değer denilecek türdendi.

Jose Arcadio Buendia eşi Ursula ile Macondo'ya yerleşmiş ve oranın kurulup geliştirilmesinde çaba sarf etmiştir. Ancak içindeki bilim aşkı onu rahat bırakmaz, kendisini bilime adar. Oğulları Aureliano Buendia, Jose Arcadio ve kızları Amaranta farklı bir hayat yaşarlar.

6 kuşak yer alıyor kitapta. Ursula bu 6 kuşağı görüyor ve onlarla yaşıyor. Aklınızı karıştıracak tek şey sürekli erkek karakterlerde tekrarlanan isimler. Hemen herkes aynı ismi taşıyor ve bu bir süre sonra sizin kafanızın karışmasını sağlıyor. Herkes oğluna kendi adını koyuyor ve ilginç bir şekilde zamanla kaderlerinin de birbirine benzedikleri ortaya çıkıyor. Her ne kadar artık farklı isim konulacak dense de son ana kadar aynı ismi tekrarlama huyundan vazgeçilemiyor. Bunca kuşakta başka neler olur derseniz ensest ilişkilere de rastlıyoruz.

Büyülü Gerçekçilik akımıyla yazılmış bu roman gerçekten de gerçekçilikten kopmadan doğaüstü olaylarla işlenmiş. Bu mümkün değil derken ama bu çok gerçek diyebiliyor insan.

Macondo kendi halinde yaşayan halkıyla kimsenin bilmediği bir yer iken gelen bir tüccara muz ikram edilmesinin ardından yabancılarla dolan muz ticareti yapılan bir yere dönen ve hatta trenin gelişiyle devam eden bir süreçten geçer. Maconda halkı eski günlerini ararken Buendia soyu zaman geçtikçe sona yaklaşmaktadır.

Yüzyıllık Yalnızlık ismini yazarın Ursula'yı düşünerek koyduğunu düşünüyorum. 100 yılı aşan hayatında gördüğü onca torun/torun torunu, sürekli tekrarlanan hayat hikayeleri ve artık yalnızlığı hisseder hale gelmesi. Bu ismi en fazla Ursula'ya uydurdum ben.

0 yorum:

Yorum Gönder